Het voormalige radiofabriekje is gesitueerd in het gebied Veldhuis dat gekenmerkt wordt door een bijzondere afwisseling van vrijstaande woningen en industriële bebouwing uit eind 19e en eerste kwart 20e eeuw. Het karakteristieke pand verkeert sinds enkele decennia in een deplorabele staat. De stalen kozijnen corroderen hevig, gevelopeningen zijn dichtgezet wegens kapotte ruiten, en een ijzeren trekstang voorkomt dat het pand zich in tweeën scheidt. De hoogste tijd om het fabriekje te restaureren en tot een fraaie stadswoning te herbestemmen!
Uit archiefonderzoek is gebleken dat de voorgevel oorspronkelijk over twee paar dubbele deuren beschikte. Bij de restauratie wordt de dubbele deur op de begane grond gereconstrueerd en worden rondom de in slechte staat verkerende stalen kozijnen vervangen door gelijkvormige exemplaren met thermische onderbreking en isolerende beglazing. De dubbele deur aan de woonkamer wordt permanent opengezet t.b.v. een Frans balkon. In de opening worden een nieuwe pui en glazen balustrade aangebracht.
Het pand werd omstreeks 1920 als radiofabriek gebouwd in opdracht van J.T. van Harmelen. Vanuit de nieuwe fabriek werden niet alleen radio-installaties geleverd maar ook gebouwen van elektrotechnische installaties voorzien. In de linker zijgevel was het pand toegankelijk gemaakt omwille van de verbinding met de naastgelegen woning aan Molenstraat-Centrum 258, waarvan de voorkamer als winkel voor de verkoop van elektrotechnisch materiaal fungeerde.
De woonkamer bevindt zich op de eerste verdieping, waar voorheen de machineruimte was gesitueerd. Met daglichttoetreding aan drie zijden en uitzicht over het plantsoen en de Sophialaan is er een aangename ruimtelijke beleving en ook privacy. De industriële balklaag bestaande uit een stalen onderslag en houten liggers, blijft geheel in het zicht, wat in combinatie met de stalen latei boven het Frans balkon in de voorgevel een bijzonder karakter aan de woonkamer geeft. Tussen de woonkamer en het trappenhuis is een pui met borstwering voorzien.
Op de begane grond zijn twee slaapkamers, een badkamer, waskamer en een inpandige fietsenstalling voorzien. De oorspronkelijke trapopgang blijft gehandhaafd echter wordt omwille van na-isolatie iets naar binnen verplaatst. Op zolder wordt een derde slaapkamer met aangrenzende badkamer gerealiseerd.
De linker zijgevel en achtergevel van het fabriekje tonen nog vele sporen van de Canadese beschietingen in april 1945. De schade die door inslag van granaatscherven aan het metselwerk ontstond, werd hersteld met mortel voorzien van rode baksteengranulaat. De aangesmeerde plekken in de zijgevel werden nog plaatselijk van schijnvoegen voorzien, aan de achterzijde werd hier duidelijk op bezuinigd. Het pand scheurt aan de oostzijde van de kelder af en wordt reeds meer dan een halve eeuw bijeen gehouden door een ijzeren trekstang.
Het voormalige radiofabriekje is gesitueerd in het gebied Veldhuis dat gekenmerkt wordt door een bijzondere afwisseling van vrijstaande woningen en industriële bebouwing uit eind 19e en eerste kwart 20e eeuw. Het karakteristieke pand verkeert sinds enkele decennia in een deplorabele staat. De stalen kozijnen corroderen hevig, gevelopeningen zijn dichtgezet wegens kapotte ruiten, en een ijzeren trekstang voorkomt dat het pand zich in tweeën scheidt. De hoogste tijd om het fabriekje te restaureren en tot een fraaie stadswoning te herbestemmen!
Uit archiefonderzoek is gebleken dat de voorgevel oorspronkelijk over twee paar dubbele deuren beschikte. Bij de restauratie wordt de dubbele deur op de begane grond gereconstrueerd en worden rondom de in slechte staat verkerende stalen kozijnen vervangen door gelijkvormige exemplaren met thermische onderbreking en isolerende beglazing. De dubbele deur aan de woonkamer wordt permanent opengezet t.b.v. een Frans balkon. In de opening worden een nieuwe pui en glazen balustrade aangebracht.
Het pand werd omstreeks 1920 als radiofabriek gebouwd in opdracht van J.T. van Harmelen. Vanuit de nieuwe fabriek werden niet alleen radio-installaties geleverd maar ook gebouwen van elektrotechnische installaties voorzien. In de linker zijgevel was het pand toegankelijk gemaakt omwille van de verbinding met de naastgelegen woning aan Molenstraat-Centrum 258, waarvan de voorkamer als winkel voor de verkoop van elektrotechnisch materiaal fungeerde.
De woonkamer bevindt zich op de eerste verdieping, waar voorheen de machineruimte was gesitueerd. Met daglichttoetreding aan drie zijden en uitzicht over het plantsoen en de Sophialaan is er een aangename ruimtelijke beleving en ook privacy. De industriële balklaag bestaande uit een stalen onderslag en houten liggers, blijft geheel in het zicht, wat in combinatie met de stalen kozijnen en lateien rondom een bijzonder karakter aan de woonkamer geeft. Tussen de woonkamer en het trappenhuis is een pui met diepe borstwering voorzien.
Op de begane grond zijn twee slaapkamers, een badkamer, waskamer en een inpandige fietsenstalling voorzien. De oorspronkelijke trapopgang blijft gehandhaafd echter wordt omwille van na-isolatie iets naar binnen verplaatst. Op zolder wordt een derde slaapkamer met aangrenzende badkamer gerealiseerd.
De linker zijgevel en achtergevel van het fabriekje tonen nog vele sporen van de Canadese beschietingen in april 1945. De schade die door inslag van granaatscherven aan het metselwerk ontstond, werd hersteld met mortel voorzien van rode baksteengranulaat. De aangesmeerde plekken in de zijgevel werden nog plaatselijk van schijnvoegen voorzien, aan de achterzijde werd hier duidelijk op bezuinigd. Het pand scheurt aan de oostzijde van de kelder af en wordt reeds meer dan een halve eeuw bijeen gehouden door een ijzeren trekstang.